Λες και είχε πέσει σύρμα ξαφνικά, άδειασε η πόλη
Σ’ έκρυψα μα ήσουν απ’ τα μυστηκά που τα ξέρουν όλοι
Λες και είχε πέσει μέσα μου βροχή, λες και είχα κλάψει
Μόνος μες τη νύχτα σαν επιγραφή που δεν έχει ανάψει

Δε γυρεύω ψέμα, δε γυρεύω χάρη
Κάτι μου χουν πάρει, κάτι μου χουν πάρει

Λες και περπατούσα πάνω σε γυαλί κι `οπου να ναι σπάει
Ό,τι δε μ’ αφήνει σε χλωρό κλαρί κείνι μ’ αγαπάει
Λες και μουχε στήσει πριν να γεννηθώ η ζωή καρτέρι
Χάνομαι στο πλήθος λες κι υπνοβατώ μέρα μεσημέρι

Δε γυρεύω ψέμα, δε γυρεύω χάρη
Κάτι μου χουν πάρει, κάτι μου χουν πάρει

Δε γυρεύω ψέμα, δε γυρεύω χάρη
Κάτι μου χουν πάρει, κάτι μου χουν πάρει
Μες τη νύχτα μόνο βγαίνει το φεγγάρι
Κάτι μου χουν πάρει, κάτι μου χουν πάρει