Ένα διαστημόπλοιο μες το γαλαξία
Έχασε το δρόμο του
Βγήκε απ’την πορεία
Στην οθόνη του έβλεπε θάλασσες ποτάμια
Κι έναν αστεροειδή που έπινε τα βράδια

Όταν ήτανε παιδί είδε ένα πλανήτη
Που έκανε ποδήλατο πριν γυρίσει σπίτι
Πάντα ήταν μόνο του έρημο παιχνίδι
Με μια πλαστική γιαγιά που έλειπε ταξίδι

Μία μέρα έφυγε μπήκε σε πορεία
Για να δει πώς γράφτηκε όλη η ιστορία
Και το διαστημόπλοιο έφυγε για πάντα
Πέταξε στον πόλεμο με μια άσπρη γάζα

Κι έτσι είδε πώς ζούσανε όλοι οι άνθρωποι
Ζούσαν με την έλλειψη του ναυαγοσώστη
Σ’ ένα αστέρι μακρινό είδε έναν τύπο
Μ’ ένα τηλεσκόπιο να κοιτάει ένα πλοίο
Ήταν ένας άσχημος τύπος
Κανείς ποτέ δεν τον ήθελε κανείς
Έλεγε πως η ζωή έρχεται από μια πηγή
Πέρα απ’τα μακρινά δάση πέρα απ’τον ουρανό
Πέρα απ’το μεγάλο μακρύ δρόμο
Πέρα απ ’το άδειο δωμάτιο ο Θεός του χάρισε το τηλεσκόπιο
Για να μην είναι μόνος
Για να βρίσκει τις νύχτες τους θαλασσοπνιγμένους στον ωκεανό
Κι έτσι το διαστημόπλοιο
Έμεινε κοντά του και γίναν φίλοι
Ναι, πολύ καλοί φίλοι
Και τα μηχανικά δέντρα ποτέ δε μεγάλωσαν
Και με τα χρόνια ο άσχημος αυτός τύπος ξεπέρασε το υψηλότερο ύψος
Κι όλα τα δέντρα που είχαν κοπεί
Έκλαψαν από αγάπη
Κι ο άντρας είπε « ε εσείς που είδατε
τα σπίτια να καίγονται τα πλοία να χάνονται
Ο νεκρός θ’ανυψωθεί από την πηγή»
Και τότε οι άνθρωποι άρχισαν να χορεύουν
Να κινούν τα κεφάλια τους μέχρι που το νερό τους κάλυψε