Θύματα, πέθαναν στη μάχη για τα χρήματα
τα πιο γλυκά μας συναισθήματα
μέσα στου κόσμου τα κύματα.

Κρίματα, γύρω απ’ το λαιμό σφίξαν τα νήματα.
Γέννησε η ανάγκη μας συνθήματα
απ’ της ζωής τα χτυπήματα.

Μυρωδιά από ανοιξιάτικη μέρα
είμαστε ένα με τον αέρα.

Ψέματα, ζει η αγωνία μες τα βλέμματα
πίσω από τα συρματοπλέγματα
κάνουν τα όνειρα νεύματα.

Γεύματα, άνθρωποι στο πιάτο περισσεύματα
όλες οι φυλές εμπορεύματα
των χαφιέδων εδέσματα

Μυρωδιά από ανοιξιάτικη μέρα
είμαστε ένα με τον αέρα.

Πόσοι εκμεταλλεύονται αυτούς που ονειρεύονται
στο τέλος πάντα μένει μια γεύση από ενοχές
γιατί δεν είναι παιχνίδι οι ψυχές
και είμαστε ίδιοι σ’ ένα κόσμο που βουλιάζει
από ψεύτικες χαρές

Μυρωδιά από ανοιξιάτικη μέρα
είμαστε ένα με τον αέρα.