Εγώ δεν είμαι σαν κι αυτούς τ’ ακούς,
βάζω φωτιές, καπνούς
αφήνω πάνω σε ρυθμούς
ιθύνων νους

Εγώ δεν είμαι σαν κι αυτούς τ’ ακούς,
εγώ βάζω φωτιές, καπνούς,
αφήνω πάνω σε ρυθμούς,
για τους αληθινούς και μόνο.
Ιθύνων νους δηλώνω,
γράφω φωνή δυνατή και σηκώνω
όποτε κι όπου το θες
δίνω απαντήσεις σε εκείνα που λες
για `μένα, οξύνοντας τα πνεύματα
ξύνοντας πληγές ανάβω τα αίματα
εκρήξεις φέρνω, οργή και πανικό στο μέτρο
αντεπιτίθεται το αυθεντικό
καιρός λοιπόν να φύγετε
και ότι αντιτίθεται
καταπατητή καταρρίπτεται
εγώ δεν είμαι σαν κι αυτούς τ’ ακούς
δε στήνω κόντρες ούτε κι έχω ανύπαρκτους εχθρούς
δεν ψάχνω χορηγούς, κλίκες και αρχηγούς
ούτε ασελγώ στη μουσική που ακούω κι ακούς
αληθινός για `μένα, όχι γι’ αυτούς.
Μπαίνω, στέλνω μήνυμα,
σ’ όσους το χιπ χοπ το κάναν μόδα αντί για κίνημα
χτύπημα εν βρασμώ ψυχής
σεβασμό δε δίνω φίλε ότι κι αν πεις
δεν εκπροσωπείς, υπηρετείς
μιλάς δίχως ίχνος ντροπής
χάνομαι, ψέματα μεγάλα πάλι βλέπω κι άλλα
βλάκα
στην πόζα αφεντικό αλλά από τσίπα ούτε μια στάλα.

Γράφω για αληθινούς ανθρώπους και όχι ψεύτες
γράφω για να αγγίξω καρδιές και όχι για να γεμίσω τσέπες
κι άλλων πορτοφόλια εδώ στα χρόνια που όλα ξεπουλιούνται
πηγαίνω μ’ αυτούς που το αρνούνται
και όχι μ’ αυτούς που φοβούνται.
Γράφω μέσα απ’ τη μόλυνση, δίχως ανταπόκριση
φωνή που δίνει φώτιση, απάντηση με ερώτηση
γράφω για να δείξω να θίξω τα κακώς κείμενα
στο σήμερα να χτίσω ουρανό για να περπατήσω
και, δίνω χρώμα στο άχρωμο,
αφήνω κόσμο άφωνο
ταξίδι για πάντα στο άπειρο
σου δείχνω τον ήλιο και βλέπεις το δάχτυλο
φως, γαμώτο, αυτός ο κόσμος ζει νεκρός
ακόμα πως, μπορεί να τον αλλάξει ένας τρελός
άκου φίλε εγώ ίδιος μ’ αυτούς δεν ήμουν ούτε κι είμαι
πρώτα κρίνε και αν με νιώθεις τότε δίπλα μείνε
αλλιώς, αυτός ο δρόμος θα `ναι πάντοτε ανοιχτός
εγώ, μαλάκα, είμαι mc, κι όχι φτηνός ηθοποιός.