Σ’ αυτόν τον ήλιο πίστεψα
Σ’ αυτά τα βράχια ξεκουράστηκα
Κι έτσι θαρρώ σ’ αγάπησα
Σαν πρώτη πρώτη αγάπη
Σαν κοριτσίστικα φιλιά
Σαν αδερφό στην ξενιτιά
Βαθειές οι ρίζες πώς να φύγεις απ’ τον τόπο σου
«Τ’ αηδόνια δε σ’ αφήνουν να κοιμηθείς στις Πλάτρες»
Βαθειές οι ρίζες πώς να φύγεις απ’ τον τόπο σου
Στην πλάτη μου δυο δράκοντες
Το σπίτι μου γέμισε άρχοντες
Κι η μέρα μου ατέλειωτη
Χωρίς ψωμί και συντροφιά
Με νανουρίζουν με βιολιά