Πάλι σε ψάχνω θα σου πω το γιατί
αργοσβήνω όταν ζω στην αγκαλιά σου
μόλις σε βρίσκω τη μάσκα φοράς
σαν στολίδι στο φάντασμα σου

Τα ίδια μάτια πλανιώνται στα μπαρ
φτηνά τσιφτετέλια να παρακαλάν
και επιζώντες νεκροί σε μια πόλη βουβή
σ’ έναν άγνωστο κόσμο ταξιδεύουν τυφλοί

Ει! Είναι κανείς εδώ;
Ζει κανείς εδώ;

Είναι φορές που με ματώνεις βαθιά
και μ’ ανασταίνεις πάλι γλυκά

Στα χαμένα σκονισμένα φτερά σου
όνειρα που ελπίζουν να πετάξουν
που κολλάνε στη λάσπη των τροχών
στην πόλη των σκιών

Πάλι σε ψάχνω θα σου πω το γιατί
ξέρεις σβήνω όταν ζω στην αγκαλιά σου
όταν τα Σάββατα τη μάσκα φοράς
σαν στολίδι στο φάντασμα σου

Τα ίδια μάτια πλανιώνται στα μπαρ
φτηνά τσιφτετέλια να παρακαλάν
και επιζώντες νεκροί σε μια πόλη βουβή
σ’ έναν άγνωστο κόσμο ταξιδεύουν τυφλοί

Ει! Είναι κανείς εδώ;
Ζει κανείς εδώ;

Είναι φορές που με ματώνεις βαθιά
και μ’ ανασταίνεις πάλι γλυκά

Στα χαμένα σκονισμένα φτερά σου
όνειρα που ελπίζουν να πετάξουν
που κολλάνε στη λάσπη των τροχών
στην πόλη τω σκιών

Αυτή είναι εδώ η πόλη των σκιών...