Θέλεις ν’ αγγίξει το πρόσωπο σου ο άνεμος
να περπατήσεις σ’ ένα λιβάδι απάτητο
να το ποτίσεις με το δικό σου το δάκρυ
για να νιώσεις ξανά τ’ άγγιγμα της αγάπης

Κάθε σου δάκρυ μία μελωδία
για ανεκπλήρωτες του πόθου ευχές
κάθε σου δάκρυ μία μελωδία
για ότι ένιωσες σε λάθος εποχές

Θέλεις ν’ αφήσεις τη γνώση σου ελεύθερη
να κολυμπήσει γυμνή σε ένα ποτάμι
να παρασύρει η νύχτα τον έρωτα
να δεις μακριά μες το σκοτάδι