Άσε με να φύγω απόψε ήσυχα κι απλά
ποτέ η ζωή δε σταματάει και μην την παίρνεις σοβαρά

Έχει μαζέψει τις βαλίτσες του ο χειμώνας
έχει μυρίσει η άνοιξη για τα καλά
θυμάμαι, παίρναμε του δρόμους κι όπου πάει
μα τώρα οι δρόμοι δε μας βγάζουν πουθενά

Θαμπώνει ο χρόνος, σβήνει, ξεψυχάει
με τα φαντάσματα τα λόγια του σκορπά
περγαμηνές στα σκαλοπάτια μου πετάει
και μου αλλάζει τη ζωή αργά αργά

Άσε με να φύγω απόψε ήσυχα κι απλά
ποτέ η ζωή δε σταματάει και μην την παίρνεις σοβαρά

Παγιδευμένες οι συνήθειες με στοιχειώνουν
ξενυχτισμένες θα γυρεύουν σ’ αγαπώ
ανάσες βιαστικές θα με παγώνουν
στα χρώματα της δύσης θα σωθώ

Άσε με να φύγω απόψε ήσυχα κι απλά
ποτέ η ζωή δε σταματάει και μην την παίρνεις σοβαρά