Αν δεις τον ήλιο νυχτωμένο
Και δε σου πει ούτε ένα γεια
Δε σου γελάσει
Δε θα’ναι έτσι η ζωή
Δε θα’ναι γκρίζο το δικό σου πεπρωμένο
Είναι μονάχα ένα ζόρικο πρωί
Μη το φοβάσαι
Θα περάσει

Κι αν πέσεις κάτω και χτυπήσεις
Και θες να κλάψεις σαν παιδί
Δεν πειράζει
Σήκω ξανά
Κοίτα μπροστά
Σε περιμένουν κορυφές
Να κατακτήσεις

Ναι, θα πετάξεις…

Αν τ’όνειρο σου δε σου ανοίξει
Αν τ’όνειρο σου δε σου ανοίξει
Και σε αφήσει στα σκαλιά να περιμένεις
Εσύ μην φύγεις μείνε εκεί
Το όνειρο σου θα σε καθοδηγήσει
Να βρεις μια πόρτα ανοιχτή
Και χίλιους δρόμους να πηγαίνεις…

Κι αν πέσεις πάλι και χτυπήσεις
Και θες να κλάψεις σαν παιδί
Δεν πειράζει
Σήκω ξανά
Κοίτα μπροστά
Σε περιμένουν κορυφές να κατακτήσεις
Μόνο τα βήματα σου μέτρησε σωστά
Φτιάξε φτερά και θα πετάξεις