Όλο παίζω κι όλο χάνω
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω

Παίζω στο δρόμο, παίζω στη θάλασσα
μα πάντα πέφτω πάνω σε μεγάλο κύμα
μέσα στον κόσμο έκλαψα, πόνεσα
όμως δεν έκανα της νίκης μου το σήμα
όλα για όλα τα παίζω κι όπου βγει
κι όλα όσα χάνονται ψάχνω στα παραμύθια
παίζω με τη φωτιά, νικάω στο ψέμα μου
όμως δε νίκησα ποτέ μου στην αλήθεια

Πάντα κάποιος άλλος φτάνει από μένα πιο πριν
κι εγώ μετά
πάντα για τους άλλους είναι κάθε ώρα νωρίς
για μένα αργά

Όλο παίζω κι όλο χάνω
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω

Παίζω τον ξένο, παίζω τον άγνωστο
βουτάω μες στο πλήθος κι έτσι επιβιώνω
παίζω τον ξύπνιο, παίζω τον άσχετο
κι απ’ τη δουλειά μου για μια μέρα τη γλιτώνω
παίζω στ’ αλήθεια, παίζω στα ψέματα
κι όλα τα σβήνω απ’ του μυαλού μου την οθόνη
πολλά όσα είδα, λίγα όσα έμαθα
μα τη στιγμή μου δεν την έζησα ακόμη

Πάντα κάποιος άλλος φτάνει από μένα πιο πριν
κι εγώ μετά
πάντα για τους άλλους είναι κάθε ώρα νωρίς
για μένα αργά

Όλο παίζω κι όλο χάνω
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω