Βγήκα πάλι έξω μετά από καιρό
Πόσο μου ‘χε λείψει να το κάνω αυτό
Θέλω στο ρυθμό της μουσικής να αφεθώ
Να χαθώ

Βάλε μία γύρα μπάρμαν στα παιδιά
Είναι κερασμένα από μένα αυτά
Πίνω στα καλύτερα που θα ‘ρθουν μετά
Μοναξιά, άντε γεια

Απόψε δε γυρνάω σπίτι
Συγγνώμη αλλά
Σε ξεπέρασα κι είμαι καλά
Η ζωή μου ανήκει
Και βγαίνω μπροστά
Μοιράζω φιλιά
Δυνατά
Δε γυρνάω σπίτι
Δηλώνω παρόν
Για μένα είσαι πια παρελθόν
Η ζωή μου ανήκει
Και όλα καλά
Πετάω ξανά
Είναι η δική μου βραδιά

Πόσο χρόνο έχασα μαζί σου εγώ
Έβλεπα στον εαυτό μου έναν εχθρό
Πίνω στα καλύτερα που θα ‘ρθουν γι’ αυτό
Μοναξιά, στο καλό