Άκουσα πίσω μου μια πόρτα να κλείνει
και κάποιον να πετάει τα κλειδιά.
Δυο φεγγάρια παραπέρα είχανε γλέντι τα σκυλιά.
Καίνε τις μάγισσες στα δάση, βγάζουνε έξω τον ληστή
Χαράζουν πάλι νέο χάρτη και ξανανοίγουν την πληγή.
Ποιος άγγελος σου’ δωσε αυτά τα μάτια
και ποιος διάολος τα οδηγεί
Χτυπώ με δύναμη τους τοίχους παίρνω αντίθετες πορείες
Γίνομαι ένα με το πλήθος και αναζητάω μελωδίες.
Τρώω απ’ τη σάρκα μου και ανοίγω μπουκάλια
Αυτή η αγάπη μου με σπρώχνει στο τέρμα
Πάνω που έμαθα να αντέχω και σένα
πρέπει μονάχος πάλι να ζω.