Ένα ποτήρι με νερό
είν’ η αγάπη που σου έχω
καμένο δάσος
πεταμένο η δική σου αλουμίνιο.

Πάμε, σπασμένο μου γυαλί
να δεις πόσο ανάγκη σ’ έχω
στην αγκαλιά την πλαστική σου
εγώ θα κάνω φροντιστήριο.

Λύσε την εξίσωση, κάνε ανακύκλωση
τώρα, όσο υπάρχει ώρα
πόσο σε χρειάζομαι κάθε που αλλάζει η μέρα
φύτεψε μου μια σφαίρα.

Εβαπορέ χαρτόκουτο
χαρταετός παρατημένος
σ’ ένα πεντάγραμμο με σύρματα
κολόνες της ΔΕΗ.

Το σύννεφο έφερε βροχή
μα ο έρωτας μου διψασμένος
τελείως εθελοντικά για σένα
εθελοτυφλεί.

Λύσε την εξίσωση, κάνε ανακύκλωση
τώρα, όσο υπάρχει ώρα
πόσο σε χρειάζομαι κάθε που αλλάζει η μέρα
φύτεψε μου μια σφαίρα.

Λύσε την εξίσωση, κάνε ανακύκλωση
πίστεψε στο νόμο του Θαλή
λύσε την εξίσωση, σκέψου την περίπτωση
δέντρα φυλλοβόλα κι αειθαλή
πάρε την απόφαση, φτάσε μέχρι τ’ άστρα
όλη η Ελλάδα σε μια γλάστρα.