Πήρα λευκό χαρτί
Βαρκάκι για να φτιάξω
Και στο νερό το άφησα
Το δρόμο του να βρει

Κοίταγε ώρα κάμποση
Όσο έπλεε μονάχο
Μέχρι που κάποτε
Δεν το ’βλεπε κανείς

Κι όμως δεν έκλαψε
Δεν έφυγε ούτε δάκρυ
Κι όταν τη ρώτησα
Μου είπε «Έχω εσένα»