Στο φινάλε να τρέχω, να ξεφύγω από ‘μένα
Το καλύτερό μου όχημα,
Το μεγαλύτερό μου πρόβλημα είμαι εγώ
Σ’ αυτή τη χώρα που γεννήθηκα σακάτης
Κι από μόνος μου έχω μάθει να περπατώ
Δε φοβάμαι μη ραγίσει η ματιά μου
Δε φοβάμαι μήπως ξάφνου τρελαθώ
Μα εκείνο που ταράζει την καρδιά μου
Είναι μήπως μ’ ένα τσαφ λογικευτώ
Κι αγαπήσω όπως αγάπησαν και άλλοι
Δίχως δάκρυ, δίχως πόνο, δίχως αίμα
Και γυρίσει αυτό το αγύριστο κεφάλι
Και με βάλει στη σειρά πίσω από ‘σένα
Στο φινάλε να ξεφύγω από εμένα.

Στο φινάλε να τρέχω για να χάσω όλα τα τρένα
Σαν εσένα που ρολάρεις στην ευθεία
Που σ’ έχουν μάθει σε δυο ράγες να τσουλάς
Μα είναι εκείνο που ‘χει μόνο σημασία
Πως κάθε λίγο και λιγάκι σταματάς
Στο φινάλε να ξεφύγω κι από ‘σένα.

Στο φινάλε όλο τρέχω κι έχω σπάσει και τα φρένα
Στο φινάλε άμα σε παίρνει τώρα πέρνα.
Πέρνα μέσα από τη ζάλη μου, απ’ τα λάθη και τα νεύρα
Πριν προλάβω να ξεφύγω από ‘μένα.