Οι στάλες της βροχής χτυπούν το πρόσωπό μου
μου έλειψες πολύ, να’ρχόσουν στ’όνειρό μου
σαν τη βροχή στη νύχτα μου το τζάμι να χτυπήσεις
και όσα ζήσαμε παλιά ξανά να μου θυμίσεις

Βρέχει απόψε όπως παλιά
κι όλο θυμάμαι τα φιλιά σου τα βρεγμένα
μ’άφησες μες στη μοναξιά
κι εγώ φοβάμαι να γυρνάω στα χαμένα

Σε ψάχνω στη βροχή στις στάλες της σε ψάχνω
στα τζάμια των σπιτιών το πρόσωπό σου φτιάχνω
σαν μπόρα ήρθες ξαφνικά μα πριν στα χείλη στάξει
στέγνωσε η αγάπη μας κι έφυγες πριν χαράξει