Έχεις κουραστεί κι εσύ
να χαμογελάς στους τοίχους,
να διαβάζεις ό,τι βρεις
και να χάνεσαι στους ήχους.

Έχω κουραστεί κι εγώ
να γυρνάω τα κανάλια
κι η σιωπή κάθε βραδιά
να με σφίγγει σαν τανάλια.

Βάζω εγώ τη μοναξιά, βάλε εσύ το δάκρυ,
και λόγο λόγο και ματιά ίσως να βρούμε άκρη.
Βάζω εγώ τη μοναξιά, βάλε εσύ τη νύχτα,
μήπως γίνει πιο γλυκιά απόψε η καληνύχτα.

Έχω βαρεθεί κι εγώ
να φοβάμαι τις παρέες,
να γυρνάω τα σινεμά,
για να ψάχνω αγάπες νέες.

Έχεις βαρεθεί κι εσύ
τα φιλιά μικρής αξίας,
τον καφέ της Κυριακής,
τα παγκάκια της πλατείας.

Βάζω εγώ τη μοναξιά, βάλε εσύ το δάκρυ,
και λόγο λόγο και ματιά ίσως να βρούμε άκρη.
Βάζω εγώ τη μοναξιά, βάλε εσύ τη νύχτα,
μήπως γίνει πιο γλυκιά απόψε η καληνύχτα.