Χαμόγελό μου γυάλινο και ύφος μου κρυστάλλινο
που σας τραβάω στις δουλειές και τσάρκα στις βιτρίνες
Που άνετα σας προωθώ σαν θέλω να προσποιηθώ
πως δε με νοιάζει δεν πονώ γι’ αγάπες σας εκείνες

Εκείνες τις αγάπες μου εκείνες
Που μου ‘δωσες εσύ και μου τις πήρες
Κι αφού πρώτα με σύστησαν στον πόνο
γυμνό μετά με βγάλανε στο δρόμο

Παράπονό μου πλαστικό και χιούμορ μου εριστικό
χίλια κομμάτια κρύβεται κορμί κάτω από το δέρμα
Που εύκολα σας ξεπουλώ στις συντροφιές μου όταν μιλώ
φτιαγμένος να μη κλέβω εγώ αγάπες από ψέμα

Εκείνες τις αγάπες μου εκείνες
Που μου ‘δωσες εσύ και μου τις πήρες
Κι αφού πρώτα με σύστησαν στον πόνο
γυμνό μετά με βγάλανε στο δρόμο