Γίναμε ξένοι τέλειωσαν όλα
βοριάς ζυγώνει άρχισε μπόρα.
Φεύγεις και μένω να σε κοιτάζω
κάτι απομένει δε σε δικάζω

Κρατά η πίκρα το γυαλί χαράζει μονοπάτι.
Τα βήματα μου εκεί πατούν κι η αγάπη μια απάτη.

Πώς να ημερέψω καρδιά που κλαίει
τζάμι που έσπασα και τι μου φταίει.
Πουλιά ταξίδεψαν και δε γυρνάνε
λόγια που πίστεψα αχ με πονάνε

Μέσα στην κάμαρα κεράκι φέγγει
σκέψη σου τρύπωσε και με παιδεύει.
Το ξέρω χάθηκες μα σε γυρεύω
μόνο απ’ τον άνεμο μήνυμα παίρνω.