Θέλω το βράδυ να σε δω γλυκά να σου μιλήσω
θέλω να `ρθείς μες το όνειρο πάλι να σε φιλήσω.
Θέλω να τρέξω σ’ αμμουδιά άρωμα εσύ και χρώμα
ρούχο μη γίνεις και σε δω πάνω σε ξένο σώμα.

Γίνε δρομάκι να διαβώ και πέτρα να καθίσω
στάχυ στην πιο ψηλή κορφή εγώ να σε θερίσω.
Γίνε βοριάς γίνε βροχή γίνε στα μάτια δάκρυ
γίνε ποτάμι μακρινό του κόσμου βρες την άκρη.

Είναι ο ντουνιάς απέραντος χαρές έχει και πόνους
διαλέγει εμένα ο καημός τον κουβαλώ στους ώμους.
Εγώ πολύ τα έψαξα του κόσμου τα κουβάρια
μα εκείνα όλο μπλέκονται στου χρόνου τα καντάρια.

Γίνε δρομάκι να διαβώ και πέτρα να καθίσω
στάχυ στην πιο ψηλή κορφή εγώ να σε θερίσω.
Γίνε βοριάς γίνε βροχή γίνε στα μάτια δάκρυ
γίνε ποτάμι μακρινό του κόσμου βρες την άκρη.

Κάθε που βρέχει σε ζητώ και η καρδιά ματώνει
νά `ταν η αγάπη μια γιορτή ποτέ να μην παλιώνει.
Θέλω πολύ να σ’ αρνηθώ να μην πονώ τα βράδια
μα η νύχτα φέρνει θύμησες και τα δικά σου χάδια.