Παράξενη αυτή η στιγμή κι εγώ ξανά απ’ την αρχή
μέσ’ το δικό σου ψέμα.
Στο παραμύθι σου θα μπω θα πλέξω πάλι τον ιστό
με το ψυχρό σου βλέμμα.

Καινούρια αγάπη και παλιά ίδια ξανά η μαχαιριά
και η πληγή ματώνει.
Αστέρι χάθηκε στη γη και μια βροχούλα σιωπηλή
τη μοναξιά μαλώνει.

Λαβωματιά η αγάπη σου κι εγώ θα πιω για χάρη σου
και τούτο το ποτήρι.
Ακολουθώ τη μοίρα μου στου πόνου την πατρίδα μου
ανοίγω παραθύρι.

Καινούρια αγάπη και παλιά ίδια ξανά η μαχαιριά
και η πληγή ματώνει.
Αστέρι χάθηκε στη γη και μια βροχούλα σιωπηλή
τη μοναξιά μαλώνει.