ΜΠΙΛΥ: Σαγανάκι! Σαγανάκι! Είναι μια λέξη μαγική!
Έχει φακίδες κόκκινες και μυτερό μουστάκι.
Κι όσο κι αν είναι ψεύτικη, είναι πραγματική.

ΜΠΙΛΥ: Ρώτα με Νέλλη! Ρώτα με ό,τι θες. Κάτι που να μην ξέρω.
ΝΕΛΛΗ: Κάτι που να μην ξεεέρεις;
ΜΠΙΛΥ: Κάτι δύσκολο!
ΝΕΛΛΗ: Όπωωωως.... πόσο κάνει τριακόσιες εβδομήντα τρεις χιλιάδες κόμμα πεντακόσια εκατομμύρια και τρία;
ΜΠΙΛΥ: Μπράβο! Έλα ρώτα με!

ΝΕΛΛΗ: Πόσο νερό μπορεί να πιει μια μύγα κι ένα αρνάκι;
ΜΠΙΛΥ: Όσο νερό χρειάζεται να πιει το σαγανάκι!
ΝΕΛΛΗ: Και πόσες είναι οι τρίχες μου τριγύρω από τ’ αυτάκι;
ΜΠΙΛΥ: Όσες μπορεί να καταπιεί μεμιάς το σαγανάκι!
ΝΕΛΛΗ: Και πώς κοιμάται το αυγό; Ο ψύλλος; Το σαράκι;
ΜΠΙΛΥ: Και μπρούμυτα κι ανάσκελα! Όπως το σαγανάκι!
ΝΕΛΛΗ: Μπορώ ν’ αλλάξω όνομα και να με λένε Μάκη;
ΜΠΙΛΥ: Δεν είναι κοριτσίστικο! Κάνε το σαγανάκι!

ΜΠΙΛΥ: Έλα Νέλλη! Δοκίμασε κι εσύ! Είναι εύκολο!
ΝΕΛΛΗ: Κι εγώ;
ΜΠΙΛΥ: Έλα, προσπάθησε! Εγώ θα σε ρωτάω κι εσύ θ’ απαντάς!

ΜΠΙΛΥ: Γιατί δεν έχει στρογγυλά τετράγωνα το σκάκι;
ΝΕΛΛΗ: Τετράγωνα και στρογγυλά έχει το σαγανάκι!
ΜΠΙΛΥ: Πόσα μυρμήγκια περπατούν και κάνουνε δρομάκι;
ΝΕΛΛΗ: Τριάντα κόμμα τέσσερα! Το πε το σαγανάκι!
ΜΠΙΛΥ: Πώς βγήκε η λέξη τυχερός και το ψωμί ψωμάκι;
ΝΕΛΛΗ: Δεν ξέρω τι’ ναι τυχερός! Ξέρω πως σαγανάκι.
ΜΠΙΛΥ: Ξέρεις ότι’ σαι χνουδωτό το πιο όμορφο κουκλάκι;
ΝΕΛΛΗ: Άχου δεν ξέρω τι να πω... και λέω... σαγανάκι!