Στον ύπνο μου είδα
γεμάτα καρπό δέντρα
κυλούσε ο χρόνος σαν μέθη
γυμνό πρωινό
ρυάκι στην πέτρα
κι’ η πέτρα σαν φως
ακουμπά τα μαλλιά της
στον ώμο της

Την καρδιά της προσφέρει
σαν στέμμα αγνό να φορέσω
με κοιτάει κι απλώνεται κήπος
φως ιλαρό, αίνος
το φθινόπωρο φέρνει
χειμώνες κερνά
τους ουρανούς ανοίγει
όταν περνά στη ζωή μου
τα λόγια μου, λόγια φτωχά