Τρίζουν τα σύννεφα του πόνου όταν περνάς
θερμές πηγές, ιδρώνει το σαλόνι μου
αλλάζει χρώματα,
ο Μάρτης απ’ το κάδρο του ξυπνά
πέρασε η νύχτα, αρώματα και μέικ απ
ακούω ακόμα τα τακούνια της στο δρόμο
άσε με μόνο, βαρέθηκα τα ψέματα

Τρέξαν τα χρόνια στο μυαλό μου
χορέψανε μες τη βροχή,
σκέπασε έρημος το χάρτη
λουλούδι που μαραίνεται
το βάζο σπάει
μου λέει πρόσεξε, θα ’ρθει
έρχεται η νύχτα, αρώματα και μέικ απ
ακούω πάλι τα τακούνια της στο δρόμο
άσε με μόνο, βαρέθηκα τα ψέματα
βαρέθηκα

Απόψε, ο χρόνος, η μέρα,
ο πόνος… ο δρόμος
… φορέματα αλλάζει, καινούργια παπούτσια
άσε με μόνο, άσε με μόνο.