Πλειοψηφούντες γεια χαρά πώς να σας δώσω χαρά;
θ’ αρνηθώ κάθε μου συμπεριφορά.
Αποκλίνουσα, θα δείξω υπακοή και αφοσίωση,
θα γίνω πρότυπο με κοινωνική προπάντων καταξίωση
κι εσύ εξουσία θεσμική πώς να μ’ αλλάξεις;
Όλα τα προσχήματά σου για εδραίωση της τάξης
τα υπέκλεψε η Vodafone κι η Siemens τα ξεβγάζει
στην τριχωνίδα του πασά που ο θεός λιμνάζει.
Αβυσσαλέα μου αγορά βρες ένα λόγο τη φορά
στους γείτονές μου να βρεθώ σε δύση και βορρά.
Το μοσχοβίτικο σαν κλάνει κελεπούρι
μέσω Μπουργκάς τα αέρια στην μούρη,
σκατά με ρίγανη nouvelle cuisine,
χτίζει πάνω μου ο Βωβός, με πετάει η Μarfin,
ταξιδεύω στα νησιά της βουλής με ένα χαλίφη,
καραβοκύρης έκλεψε τη μπάλα μου για νύφη
κι οι χορηγοί σου σαν πλένουν την ψυχή σου,
την κάνουν "brand it" το λοιπόν και με τη θέλησή σου,
δηλώνεις ευτυχής, πετυχημένο χωρατό,
χαρά στο άτομο κοινωνικά αποδεκτό.

Στάσου πίσω απ’ το μπερντέ,
πάρε την στάση που αρμόζει,
σαν κι εσένα είχα ένα φίλο
που τον `λέγαν καραγκιόζη.
Φώναζε σ’ όλους λευτεριά
κι αυτό του ήταν αρκετό
κι από τους σκλάβους το μόνο
αληθινά αποδεκτό.

Νοικοκύρη συνεχίζω, φρέσκος γίνομαι λεκές
πριν με γέμισες τύψεις που απείχα απ’ τις εκλογές.
Σε νοιάζομαι αφεντικό, η τύχη με σφυροκοπάει
μα σου `χω λύσεις μη με λες χαραμοφάη!
Ξεκίνημα σε επίπεδο οικογενειακό,
του γιου σου κόψε τα ιδιαίτερα κάν’ τον υδραυλικό,
κόψ’ τα λούσα της κυράς σου, την βουλγάρα της μαμάς σου,
τα 3 από τα 4 πούλα τα εξοχικά σου,
κρατήστε ένα αμάξι, τις κάρτες δώστε πίσω
και κάνε μου μια χάρη άσε να συνεχίσω.
Στάσου πίσω απ’ το μπερντέ με στάση που αρμόζει,
σαν κι εσένα είχα ένα φίλο καραγκιόζη.
Άνοδος κοινωνική από τη μια στιγμή στην άλλη,
όλοι σ’ αποφεύγανε, έκανες φήμη μεγάλη,
κοίτα ν’ αλλάξεις όμως πάλι, μη με προβοκάρεις
τ’ αστικό σου ρεζιλίκι κοίτα να κουμαντάρεις
κι αν θες βοήθεια που η ζωή σ’ αποστομώνει
εύγα στη μέση, στο παζάρι σε κασόνι,
φώναξε σ’ όλους "λευτεριά" κι είν’ αρκετό
από τους σκλάβους το μόνο αληθινά αποδεκτό.