Αλήτης κόσμος πάει κι έρχεται σκυφτός
μέσα στους δρόμους που τον καρτερούν τα πάθη
και ο Ιούδας που γεννιέται συνεχώς
βάζει το χρήμα για κορνίζα στην αγάπη.

Είμαι κι εγώ ένα σημάδι του καιρού,
πειρατικό σκαρί μέσα σε καταιγίδα,
κι είν’ η καρδιά μου το λημέρι του καημού,
ένας αλήτης ίδιος μ’ όσους άλλους είδα.

Καταστρεφόμαστε σ’ ετούτη τη ζωή
που τη γεμίζουμε με άγχος κι αγωνία,
τα όνειρά μας οι διαβάτες τα πατούν
σαν τ’ αποτσίγαρα στην κάθε μια γωνία.

Είμαι κι εγώ ένα σημάδι του καιρού,
πειρατικό σκαρί μέσα σε καταιγίδα,
κι είν’ η καρδιά μου το λημέρι του καημού,
ένας αλήτης ίδιος μ’ όσους άλλους είδα.