Αφήστε με να κλάψω, αφήστε με να κλάψω,
αφήστε με να κλάψω απόψε μοναχός
και μες στο μαύρο δάκρυ, και μες στο μαύρο δάκρυ,
τις πίκρες και τον πόνο να πνίξω ο φτωχός.

Αφήστε με να κλάψω απόψε ως το πρωί,
κανείς να μη μ’ ακούσει, κανείς να μη με δει.

Πού είσαι δόλια μάνα, πού είσαι δόλια μάνα,
πού είσαι δόλια μάνα απόψε να με δεις,
να κλάψουμε αντάμα, να κλάψουμε αντάμα,
να με παρηγορήσεις, δυο λόγια να μου πεις.

Αφήστε με να κλάψω απόψε ως το πρωί,
κανείς να μη μ’ ακούσει, κανείς να μη με δει.

Αυτό που έχω πάθει, αυτό που έχω πάθει,
αυτό που έχω πάθει, ποτέ δε θα το πω,
κανείς δε θα το μάθει, κανείς δε θα το μάθει,
μες στης καρδιάς τα βάθη το έχω μυστικό.

Αφήστε με να κλάψω απόψε ως το πρωί,
κανείς να μη μ’ ακούσει, κανείς να μη με δει.