Είν’ αμαρτία να μη ζεις
την αμαρτία της ζωής,
το βήμα σου να μην πατάς
εκεί που καίγεσαι να πας.

Είναι σκληρό να πολεμάς
τους χίλιους πόθους της καρδιάς,
να μην αφήνεις τη ζωή
να στρίβει εκείνη το κλειδί.

Είν’ αμαρτία να κρεμάς
το άσπρο ρούχο της χαράς,
στο σκουριασμένο το καρφί
που φτιάχνουν πρέπει και γιατί.

Είναι σκληρό να πολεμάς
τους χίλιους πόθους της καρδιάς...