Τα χέρια σκάβουνε βαθειά
το δίκιο τους να βρούνε,
τα χέρια στήνουν σκαλωσιά
ως τ’ ουρανού την εκκλησιά
κι αντί κι αντίδωρο ζητούνε.

Μες στην μπόρα, μες στον ήλιο
με ολόρθη την καρδιά,
θα πυργώσουμε βασίλειο
για να ζήσεις εργατιά,
θα πυργώσουμε βασίλειο
για να ζήσεις εργατιά.

Τα χέρια πιάνουν το σφυρί
κι η πέτρα ανθός ραγίζει
και περιμένουν την αυγή
που όλο φτάνει κι όλο αργεί
κι ε κι η εργατιά δακρύζει.

Μες στην μπόρα, μες στον ήλιο
με ολόρθη την καρδιά,
θα πυργώσουμε βασίλειο
για να ζήσεις εργατιά,
θα πυργώσουμε βασίλειο
για να ζήσεις εργατιά.