Φύσηξε ο αερας δυνατά
και το καράβι έχει σαλπάρει
κάτι όμως πίσω με κρατά
και την καρδιά μου έχει πάρει

Αγάπες του καλοκαιριού
ξεχνιούνται λένε τον χειμώνα
μα όσα ζήσαμε εμείς
άλλοι δεν ζουν σ’ έναν αιώνα

Θα σε θυμάμαι έτσι όπως σε είχα συναντήσει
στην αμμουδιά με τα βρεγμένα σου μαλλιά
κι αν του Σεπτέμβρη η βροχή το όνειρο σβήσει
το καλοκαίρι αυτό το ζήσαμε αγκαλιά

Η πόλη μοιάζει φυλακή
κι ο αεράς της με πνίγει
γεμάτος πρέπει και γιατί
ψάχνω τους λόγους που έχω φύγει

Άτυχος μες στους τυχερούς
της μηχανής το γκάζι ανοίγω
σου τραγουδάω αν μ’ ακούς
πως ότι ωραίο είναι για λίγο

Θα σε θυμάμαι έτσι όπως σε είχα συναντήσει
στην αμμουδιά με τα βρεγμένα σου μαλλιά
κι αν του Σεπτέμβρη η βροχή το όνειρο σβήσει
το καλοκαίρι αυτό το ζήσαμε αγκαλιά

Το καλοκαίρι αυτό το ζήσαμε αγκαλιά