Αυγερινά μου μάτια
Ξενύχτησα για χάρη σου,
με πότισε τ’ αγιάζι,
μα τώρα πούσαι πλάϊ μου
καλή μου δε με νοιάζει.
Φέγγει το καμαράκι μας
αυγερινά μου μάτια,
πίκρες και πόνοι ράγισαν,
γινήκανε κομμάτια,
αυγερινά μου μάτια.
Η πόρτα μας μισάνοιχτη,
η παναγιά δακρύζει.
Σαν ήλιος η αγάπη σου
το σπίτι μας φωτίζει.