Μικρά πουλιά της άνοιξης,
πού πάτε μεθυσμένα;
Ένα κλωνάρι μυγδαλιάς
κρατήστε και για μένα.

Πέστε μου για την άνοιξη
και για το καλοκαίρι.
Εδώ πεθαίνω καθ’ αυγή
με του καημού το χέρι.

Κάποια μικρά μας όνειρα,
κλωνάρια τσακισμένα.
Πώς λάμπουνε τα μάτια σου,
ποτάμια δακρυσμένα.