Είναι στο μυαλό μου η ζωή χίλια κομμάτια
και μες στ’ όνειρό μου τα δυο μάτια σου,
πάντα μ’ αγκαλιάζεις σε νοικιάρικα δωμάτια,
είναι για καλό μου τα γινάτια σου,
είναι για καλό μου τα γινάτια σου.

Έχω μια συνήθεια να μιλάω με τραγούδια,
ψέματα ή αλήθεια, βρες το μόνος σου,
είπες θα μου φέρεις απ’ τη λαϊκή λουλούδια,
πρέπει να κρατήσεις πια τον λόγο σου.

Λόγια κι άλλα λόγια, τόσο ξένα στην καρδιά μου,
σπάσε τα ρολόγια κι έλα φύγαμε,
άδικα γυρεύεις να ξεχάσω τα όνειρά μου,
άσε πια τα λόγια κι έλα φίλα με,
άσε πια τα λόγια κι έλα φίλα με.

Έχω μια συνήθεια να μιλάω με τραγούδια,
ψέματα ή αλήθεια, βρες το μόνος σου,
είπες θα μου φέρεις απ’ τη λαϊκή λουλούδια,
πρέπει να κρατήσεις πια τον λόγο σου.