Όσην ώρα μου μιλούσες λάμπανε τα μάτια σου
Δος μου τα μαργαριτάρια, δός μου τα μπριλάντια σου
Του παράπονου το γκρίζο και του στεναγμού το μπλε
Μ’ έκαναν μη γνωρίζω την καρδούλα μου καλέ
Αχ καρδούλα μου
Φως γελάς φως και φως γιομίζουν τ’ άγρια μεσάνυχτα
Άστε με να σας φιλήσω χείλη μου μισάνοιχτα
Κι όταν οι ίσκιοι ξεπροβάλουν μέσα απ’ τα ματόφυλλα
Φοβισμένη κι έρμη η μέρα και τα μάτια σου φιλά