Πατέρα δώσμε την ευχής
Από σουμάς θα φεύω
Έρθεν η ώρα ση ζωήν
την τύχημ ν’ αραεύω

Αχ υιέμ και πως ετράνηνες
αμόν κυπαρισσόπον
ερθεν η ώρα'ς να παντρεύς
να φτας τ’ εσόν σπιτόπον

Πατέρα την ισκιά τ’ εσόν
εγώ θα αραεύω
Σην θάλασσαν αμόν παπόρ
Χωρίς εσέν πατεύω

Αχ αν ρούεις θα παραστέκωσαι
Και αφήνωσε να χάσαι
Ο κυρ γούρπαν να είνεται
Υιέ `μ να εθυμάσαι

Πατέρα εσύ εδέκες με
τ’ εσόν την δεαρμενίαν
πως θα πορεύω με τ’ ανθρώπς
για πέειμε άλλον μίαν

Αχ δεκάρα κανενός μη τρως
Στην ψυς μη βαλτς κακίαν
Να βοηθάς τ’ ανήμπορους
Κακόν μ’ εφτάς καμίαν

Η συμβουλή `ς πατέρα μου
Αμόν σταυρόν σαν νιάτα ’μ
Και θα εβγάζεις φυλαχτόν
Για τη ζωής τη στράταν.