Της αγάπης τα λουλούδια τα εκατόφυλλα
μας γεμίζουν τις ημέρες τα εξώφυλλα
με τις όμορφες κοπέλες στα φορέματα
που φοράνε με τις πίκρες και τα ψέματα

Της αγάπης τα τραγούδια με μισόλογα
χρωματίζουν της ψυχής μας τα κρινόφυλλα
με τις όμορφες παρέες τα χαράματα
που ξεσπάνε με το γέλιο και τα κλάματα

Της αγάπης τα τραγούδια σου τα χάρισα
και στις νότες τα λουλούδια πάνω μάδησα
για να ραίνεις το πρωί στο προσκεφάλι σου
που δε μ’ άφησες να μείνω πάλι πλάι σου

Κι όταν πέσουνε τα φύλλα κι όταν μαραθεί
μες στα μάτια θα τη βλέπω να μη πικραθεί
και θα σπάσω, θα λυγίσω μόνο μια φορά
και τον πόνο μου θα κρύψω στα βαθιά νερά

Της αγάπης τα τραγούδια σου τα χάρισα
και στις νότες τα λουλούδια πάνω μάδησα
για να ραίνεις το πρωί στο προσκεφάλι σου
που δε μ’ άφησες να μείνω πάλι πλάι σου