Χάνομαι, χάνομαι
στα έγκατα του νου
εκεί δεν είσαι αλλουνού
εκεί σ’ αισθάνομαι

Κι ας μη σ’ έχω
σ’ έχω νιώσει στη σιωπή
είσαι ιδέα δυνατή
πάνω σου πιάνομαι

Ψάχνει το μυαλό ανακούφιση
ψάχνει ένα λόγο για να ζει
ψάχνει το μυαλό διέγερση
κι είσαι η πιο τρελή εφεύρεση

Θα λέω όσο έχω φωνή
ευτυχώς που υπάρχεις
κι ας φεύγεις μακριά μου και εσύ
κι αν είσαι λάθος φριχτό
ευτυχώς που υπάρχεις
τα λάθη μας παν στο Θεό
θα λέω όσο έχω φωνή
ευτυχώς που υπάρχεις
σε κάποια γωνιά μες στη γή
κι αν είσαι ιδέα μου εσύ
ευτυχώς που υπάρχεις
μια ιδέα είναι κι η ζωή

Χάνομαι, χάνομαι
μαζί σου να βρεθώ
σε κάποιου ονείρου το βυθό
να `μαστε αχώριστοι

Είναι ο έρωτας
μια ιδέα τελικά
που φτιάχνει μόνη η καρδιά
μόνη κι εξόριστη