Πες μου πως να τη βγάλω
μέσα απ’ το μυαλό
στη θλίψη και στον πόνο
άλλο δεν μπορώ

Έκανα προσπάθειες
στου πιοτού τη ζάλη
ξέπεσα γονάτισα
μα τη θέλω πάλι

Σε σένανε μιλάω
ρουφιάνε χωρισμέ

Γιατί καρδιά γιατί κορμί
γιατί ψυχή
μ’ εγκαταλείψατε μόνο μ’ αφήσατε
και τώρα ζείτε και υπάρχετε γι’ αυτήν

Δικαίωμα δεν έδωσα
ποτέ μου τόσα χρόνια
κι όλοι για μένα έλεγαν
το καλύτερο παιδί

Μα τώρα με σκεπάζουνε
πρόστυχα σεντόνια
αλήτη με φωνάζουνε
και φταις γι’ αυτό εσύ

Σε σένανε μιλάω
ρουφιάνε χωρισμέ

Γιατί καρδιά γιατί κορμί
γιατί ψυχή
μ’ εγκαταλείψατε μόνο μ’ αφήσατε
και τώρα ζείτε και υπάρχετε γι’ αυτήν