Δε θα το πίστευα να τ’ άκουγα ούτε σαν ψέμα
πως η αγάπη μας σαν όνειρο θα είχε τέρμα
τώρα δυο άγνωστοι χαθήκαμε σε άλλον δρόμο
και κάθε ανάμνηση που σκέφτομαι μου φέρνει πόνο

Με πονάει που τελειώσαμε τόση αγάπη ξαφνικά
τις καρδιές μας που πληγώσαμε μ’ ένα αντίο μαχαιριά
με πονάει που τα όνειρα όλα έμειναν μισά
μ’ αγαπούσες και σε λάτρευα κι όμως ζούμε χωριστά

Bράδια αξημέρωτα που πέρασα μαζί με σένα
γι’ αυτόν τον έρωτα που ήτανε δικό μας αίμα
τώρα πια σβησανε και γίνανε στα μάτια δάκρυ
και μεις σκορπίσαμε και μείναμε χωρίς αγάπη

Με πονάει που τελειώσαμε τόση αγάπη ξαφνικά
τις καρδιές μας που πληγώσαμε μ’ ένα αντίο μαχαιριά
με πονάει που τα όνειρα όλα έμειναν μισά
μ’ αγαπούσες και σε λάτρευα κι όμως ζούμε χωριστά