Αν μέτραγες το κλάμα μου
θα `φτανες ως το χίλια
κι αν ζούσες με το δράμα μου
θα μάτωνες στα χείλια

Τα βάσανά μου είναι πολλά
τα πάθη του Ταντάλου
κι όσα σε μένα τύχανε
να μην του τύχουν άλλου

Λίγο ας με αγάπαγες
λίγο ας με πονούσες
λιγάκι να με πρόσεχες
να μου γλυκομιλούσες

Λίγο ας με αγάπαγες
λίγο ας με πονούσες
στα μάτια να με κοίταζες
τι έχω να ρωτούσες

Αν διάβαζες τα μάτια μου
θα μου `δειχνες συμπόνοια
κι ίσως θα καταλάβαινες
πως σ’ αγαπούσα χρόνια

Πάλεψα, μα δεν μπόρεσα
τρελή, να σε ξεχάσω
και παραλίγο κόντεψα
τα λογικά να χάσω