Με το μελτέμι σου που δυναμώνει τη νύχτα

Με τη νύχτα σου που δυναμώνει τη σιωπή

Και μ’ ένα συρματόπλεγμα τριγύρω στην καρδιά σου

Νησί που κανείς σεισμός δε θα σε καταπιεί

Μακρύ σαν πέτρινη μαγνητική βελόνη

Να δείχνεις το βοριά και το νότο της πορείας της ιστορίας του χρόνου

Κι η θάλασσα κυλάει και φεύγει

Κι η θάλασσα κυλάει και φεύγει

Η θάλασσα δεν τ’ αντέχει αυτά τα βράχια