Μην του μιλάτε του τρελού,
δεν σας καταλαβαίνει
είναι χιλιόμετρα αλλού
Και μακριά πηγαίνει

Ξέρει τα λόγια της σιωπής
Με την ψυχή μιλάει
στο δρόμο της ζωής
μονάχος περπατάει

Ζήτω ο τρελός κι η τρέλα του
Που `χει μες στο μυαλό του
Στου κόσμου την παράνοια
Βρήκε τον εαυτό του

Ζήτω ο τρελός κι η τρέλα του
Που `χει μες στο μυαλό του
Ποιος τον καταλαβαίνει, ποιος
Στον παραλογισμό του

Μην του μιλάτε του τρελού
Για ό,τι κι αν συμβαίνει
Παίρνει τους δρόμους του μυαλού
Κι απ’ όλα ξεμακραίνει

Έχει αποδράσει από καιρό
Από τη φυλακή του
Σε κόσμο πιο σωστό
Βρήκε την λογική του