Εγώ δεν ήμουν ο ουρανός
Που θα σ’ ανέβαζε στα αστέρια
Μα ήμουν τα χέρια να πιαστείς και ν’ ανεβείς
Και αφού μου λες ότι δεν ήμουνα και τίποτα για σένα
Τώρα σαν τίποτα θ’ ανάψω να με δεις
Τώρα σαν τίποτα θ’ ανάψω

Θα γίνω εγώ κανένας και σαν κανένας
Θα γυρίζω μες στους δρόμους
Σαν αγρίμι, σαν αέρας
Και σαν κανένας θα σου κλέβω λίγη αγάπη
Που αξίζει ο καθένας
Θα γίνω εγώ

Εγώ δεν ήμουνα το γέλιο
Που θα στέρευε το δάκρυ
Μα ήμουν η άκρη απ’ τα χείλη να πιαστείς
Και αφού εσύ μετράς τα σώματα που σμίξανε σαν λάθη
Εγώ τα λάθη μου τα καίω για να ζεις
Εγώ τα λάθη μου τα καίω