Τη νύχτα αυτή που γίνανε κοχύλια τα φιλιά
να γείρεις πλάι στη θάλασσα
ν’ακούσεις την καρδιά
να γείρεις πλάι στη θάλασσα
να πάρεις αγκαλιά
το σώμα μου για τελευταία φορά

Καληνύχτα, φεύγω
τόσο φυσικά
όπως σβήνουν τ’άστρα
σβήνει κι η καρδιά
όπως πέφτουν τ’άστρα
κι όπως με κοιτάς
καληνύχτα, το έργο
τέλειωσε για μας

Τη νύχτα αυτή που έγινε μαχαίρι το κορμί
να γείρεις στο παράθυρο να πιάσεις τη στιγμή
να γείρεις στο παράθυρο να νιώσεις τη βροχή
που κρύβεται στου ανθρώπου την ψυχή