Σε μια ταινία του Φελλίνι
μια παρτιτούρα κάποιος μου δίνει.
''Για απορίες'', μου λέει, `'ρώτα
τον σιορ μαέστρο Νίνο Ρότα.''.

Τα έγχορδα ήταν μπροστά,
λίγο πιο πίσω τα πνευστά.

Κάποια σινιόρα Μποσανόβα
μου λέει: `'Σήμερα έχουμε πρόβα.
Βρες μια καρέκλα κι οργανώσου
και να κουρδίσεις τ’ όργανό σου.''.

Σε ποιον και πού και πώς να πεις,
πως ήμουν μόνο θεατής;!

Είχα μια τέτοια αγωνία,
μα, όταν άρχισε η ταινία,
βλέπω μπροστά μου χάος: εν τέλει,
καθένας παίζει ό,τι θέλει!

Στο γενικό το αλαλούμ
μια μπάλα σκάει μ’ ένα `'Μπουμ!''!

Μέσ’ στα ερείπια και τη σκόνη
κάτι ξυπνάει και τους ενώνει.
Κι από του είναι τους τη φυλακή
βγαίνει μια θεία μουσική!

Να, να, να, να...

Τα έγχορδα πάντα μπροστά,
λίγο πιο πίσω τα πνευστά.