Απόψε κούκλα μου κοντά σου
πίνω ποτήρια στην υγειά σου,
καθισμένοι στο τραπέζι, χέρι χέρι κι αγκαλιά,
στου κρασιού την παραζάλη ξαναζούμε τα παλιά.

Άλλο ένα ποτηράκι
για να σβήσω το φαρμάκι, ωωχ,
κέρασέ μου το εσύ,
από έρωτα θα σβήνω
σαν γουλιά γουλιά θα πίνω, ωωχ,
απ’ τα χέρια σου κρασί.

Τόσα χρονάκια χωρισμένοι
και στον πόνο μοιρασμένοι,
κι όμως τώρα στην ταβέρνα ξαναπίνουμε μαζί,
όποιος στ’ αλήθεια αγαπάει, να ξεχάσει δεν μπορεί.

Άλλο ένα ποτηράκι
για να σβήσω το φαρμάκι, ωωχ,
κέρασέ μου το εσύ,
από έρωτα θα σβήνω
σαν γουλιά γουλιά θα πίνω, ωωχ,
απ’ τα χέρια σου κρασί.