Αμέτρητες φορές τα λόγια σου μαχαίρια
και μια φορά δε μου `πες σ’ αγαπώ.
Κι αν τώρα με ζητάς και μου φιλάς τα χέρια
να σ’ αγαπήσω δεν μπορώ.

Ράγισα, στην αγκαλιά σου ναυάγησα,
κι αν τα φιλιά σου νοστάλγησα, πίσω ξανά δε γυρνώ.
Νίκησα γιατί ποτέ δε σ’ αδίκησα,
κι ούτε την πόρτα σου χτύπησα
κι έγινες πια παρελθόν.
Και σου `λεγα να δεις θα κλαις, θα με ζητάς.
Θ’ αλλάξει ο καιρός και θα παρακαλάς.

Δεν πίστεψες ποτέ πως θα `χα το κουράγιο
να φύγω από σένα μακριά.
Εσύ είσαι που ζητάς κοντά σου να γυρίσω,
μα σ’ έχω ξεπεράσει τώρα πια.

Ράγισα, στην αγκαλιά σου ναυάγησα,
κι αν τα φιλιά σου νοστάλγησα, πίσω ξανά δε γυρνώ.
Νίκησα γιατί ποτέ δε σ’ αδίκησα,
κι ούτε την πόρτα σου χτύπησα
κι έγινες πια παρελθόν.
Και σου `λεγα να δεις θα κλαις, θα με ζητάς.
Θ’ αλλάξει ο καιρός και θα παρακαλάς.