Μια στέρνα, ένα πηγάδι,
απαιτεί προσήλωση και κοίταγμα προσεκτικό
μέσα στ' ακίνητο νερό,
μην τύχει και φανερωθεί ταγμένο πρόσωπο ιερό
πίσω απ' το είδωλό μας.
Κι αν απ' τ' αστέρια που πηδούν σχηματιστείς εσύ,
λατρευτικός, φανταστικός μες στην ακίνητη διαφάνεια του νερού,
τότε κι εγώ προσεκτικά θα βυθιστώ μες στο πηγάδι θα χαθώ,
παντοτινά μαζί σου θα ενωθώ
ως την καινούργια αρχή του κόσμου, στο σκοτάδι.


Φως και νερό
στο πηγάδι κοιτώ
τ’ άστρα μετρώ στο βυθό
το πρόσωπό σου προσπαθώ
να θυμηθώ.

Στο βυθό
θα βρεθούμε εσύ κι εγώ.

Φως και κρασί
το πηγάδι κι εσύ.

Μες στο νερό ταραχή
του κόσμου γίνεται η αρχή
απ’ την ψυχή.

Στο βυθό
θα σε βρω και θα χαθώ.