Μ’ αρέσουνε της νύχτας τα καμώματα
το γλέντι
το πιοτό
το χασομέρι
στο σπίτι μου γυρνάω ξημερώματα
και ρώτησε τον ήλιο αν με ξέρει

–Δεν κάνω σχέδια
και δεν κοιτώ την ώρα
είμαι γυναίκα της χαράς
του εδώ
και τώρα
δεν κάνω σχέδια
και δεν κοιτώ την ώρα
είμαι γυναίκα της χαράς
του εδώ
και τώρα

–Τη μία με την άλλη με το μάξι μου
γυρνάω στα μπουζούκια όπου γλεντάνε
σπασμένο το κοντέρ μέσα στ’ αμάξι μου
και πίσω τα εκατό να μου σφυράνε

––Δεν κάνω σχέδια
και δεν κοιτώ την ώρα
είμαι γυναίκα της χαράς
του εδώ
και τώρα
δεν κάνω σχέδια
και δεν κοιτώ την ώρα
είμαι γυναίκα της χαράς
του εδώ
και τώρα

–(Ταξίμι το μπουζούκι)

––Δεν κάνω σχέδια
και δεν κοιτώ την ώρα
είμαι γυναίκα της χαράς
του εδώ
και τώρα
δεν κάνω σχέδια
και δεν κοιτώ την ώρα
είμαι γυναίκα της χαράς
του εδώ
και τώρα