Με γέλασε μια χαραυγή
τ’ άστρα και το φεγγάρι,
με γέλασαν και μου πανε
ποτέ δε θα πεθάνω.

Άντε και βγήκα νύχτα στα βουνά
ψηλά στα κορφοβούνια,
βλέπω το χάρο να ’ρχεται
στο άλογο καβάλα.

Μη με παίρνεις χάρε μη με παίρνεις
αφού δε με ξαναφέρνεις.